Πλέον δεν υπάρχουν "δε γνώριζα", "δε μου είπαν", "δεν το φανταζόμουν"! Πλέον τα πινέλα έχουν βουτηχτεί σε όλα τα χρώματα και το καθένα έχει φτιάξει τον πίνακά του χωρίς να επιδέχεται παρερμηνείες. Και το μπλε και το πράσινο και το κόκκινο και (κυρίως) το μαύρο. Δεν υπάρχουν απο-ενοχοποιημένες ψήφοι, ούτε προς μελλοντική επιδιόρθωση λάθη. Δυο-τρεις δεκαετίες από σήμερα θα κοιτάμε πίσω και θα λέμε "τότε ήταν που ξεκίνησαν όλα". Προς το καλό ή το κακό... Φοβάμαι. Είναι η πρώτη φορά που το ποιος θα με κυβερνήσει με φοβίζει. Είναι η πρώτη φορά που στέκομαι μπρος στην κοιλιά της Σουζάννας και τρέμω το τέρας που ίσως γεννήσει!.... Είναι ιδεολογική η μάχη αύριο κι όχι προσώπων. Ας το έχουμε στο μυαλό μας αυτό. Και το "ποιος" που λέω πιο πάνω εκεί πηγαίνει. Ποιος, με ποιες ιδέες, που είναι ταγμένος σε ποια ανθρώπινα ιδεώδη θα μπει μπροστά σε μια κακιά εποχή; Κακιά για ολόκληρη την Ευρώπη, όχι μόνο την Ελλάδα. Κακιά πρώτα σε αξιακό επίπεδο κι έπειτα σε οικονομικό ή πολιτικό... Γι' αυτό και ο τρόμος!
