Tuesday, March 31, 2009

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Θεσσαλονίκη 30/ΙΙΙ/2009

Δεν έχει σημασία ο τόπος. Τις βόλτες πάντα μόνος θα τις κάνεις. Το κάθε μέρος έχει κάτι δρόμους που περπατιούνται μόνο από έναν. Κι ειν' δρόμοι, μονοπάτια, σοκάκια που δε σηκώνουν χαλαρότητα. Άγχη φονιάδες παραφυλάν σε κάθε σκοτάδι τους. Είν' όμως αδύνατο να μην περάσεις από εκεί. Γιατί στα δύσκολα είναι συγκεκριμένη η διαδρομή που ακολουθείς : Σπίτι, απελπισία, δυσκολία στην ανάσα, κλάμα, μαύρα ρούχα, χέρια στις τσέπες, θάλασσα. Μετά δε νιώθεις καλύτερα. Όχι απαραίτητα τουλάχιστον. Ξέρεις όμως πως άλλη μια φορά δε χάθηκες. Πως ούτε απόψε ζευγάρωσε κάποια καλοακονισμένη λάμα με το λαιμό σου!

Friday, March 27, 2009

ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΣΤΟ ΦΟΥΑΓΙΕ


Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΛΗΡ

σκηνοθεσία Στάθης Λιβαθηνός


Ο Σαίξπηρ όπως θα ήθελα να τον δω όταν ξεκινούσα χθες να πάω στην παράσταση. Όχι όπως θα περίμενα να τον δω, όχι όπως τον είχα φανταστεί. Μην τα παρανοούμε! Όπως θα τον ήθελα. Στολές τύπου Mad Max, μουσική metal κι ένας συγκλονιστικός Τσακίρογλου που δεν ακροβατεί, αλλά πατάει γερά. Ένα πόδι στον ακαδημαϊκό Ληρ, ένα πόδι στο χνάρι που αφήνει η ματιά του δεκαοχτάχρονου που πρωτοδιαβάζει τον Άγγλο κλασικό. Συγκινητικός από αυλαία σε αυλαία... Καταπληκτικό καστ, όμορφη παράσταση.

Tuesday, March 24, 2009

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ


Θεσσαλονίκη 24/ΙΙΙ/2009

Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ

Πόσοι οι κύκλοι για να φτάσεις στο κέντρο? Σπείρα ο ερωτισμός. Καθοδική σπείρα. Με διαμέτρους που προοδευτικά μικραίνουν. Η Πέτρα στη μέση και στην περιφέρεια ταυτόχρονα. Η γοητευτική κυρία που ερωτεύεται το κακομαθημένο, ερωτοβόλο κοριτσάκι. Που την παίζει στα δάχτυλα. Δάχτυλα που δε θα τα οδηγήσει στο κατόπι των δακρύων της Πέτρα. Δάχτυλα φτιαγμένα να χαϊδεύουν, ν' αγγίζουν, να περιεργάζονται όλον τον κόσμο. Όχι να σταυρώνονται, ν' αφιερώνονται................ Κι αυτή η ειρωνεία στη γλώσσα μας...! Μα δακρύζουν οι Πέτρες?

Saturday, March 21, 2009

Τελείες εν απουσία

Θεσσαλονίκη 17/ΙΙΙ/2009

Αργά το βράδυ. Και τώρα σπίτι. Μόνος. Και τόσον έρωτα τι να τον κάνω? Τόσο μακριά απ' τον κόλπο σου πώς να βρει πέτρα η άγκυρά μου να κοντράρει? Πού να δέσω γλυκιά μου? Φτιάχνεις κενά στην συνέχειά μου. Το συνειδητοποιείς? Κάθε γραμμή είναι μια σειρά από τελείες. Τις Παρασκευές ανοίγεις ένα σακούλι κι αρχίζεις να ρίχνεις μέσα ένα σωρό από δαύτες. Όλες τους μου λείπουν. Μία προς μία. Τα μάτια σου, τα χείλη σου, τα στήθη σου... Οι κραυγές σου και οι λέξεις σου. Τελείες εν απουσία. Μη φεύγεις. Θ' αυτοκτονήσω.

Monday, March 16, 2009

ΘΑΛΑΣΣΑ



Θεσσαλονίκη 11/ΙΙΙ/2009

Κάθομαι και κοιτάζω τη θάλασσα απ' το πρωί. Όχι μ' αυτό το βουδιστικό, απλανές, σχεδόν αιώνιο χάζι. Την κοιτάζω με πόθο, με λαχτάρα. Νά 'χε δάχτυλα να της τά 'γλειφα, λαιμό να της τον δάγκωνα. Την κοιτάζω κύμα το κύμα που αλλάζει. Ένα φόρεμα για κάθε εμφάνιση, μια κοντή φούστα για κάθε εφήμερο φλερτ. Σκέφτομαι να μπω σε καράβι, να ανέβω επάνω της, να την οργώσω, να την σκάψω, να την σκίσω. Με έρωτα, για μίλια, πότε τρυφερό πότε άγριο να την δαμάσω. Σκέφτομαι πειρατές κι ανεβασμένες ματαιοδοξίας σημαίες. Σκέφτομαι, σκέφτομαι... κι έπειτα την ακούω μια ψίθυρο, μια κραυγή να με βάζει στη θέση μου. Να με επαναφέρει.. Σαν ο τελευταίος εκπρόσωπος του Χριστού στη γη διδάσκει ταπεινοφροσύνη. Η λάθος λέξη, η λάθος στάση είναι η έπαρση. Δεν την κοιτάς στα μάτια τη θάλασσα. Δεν διαλέγεις εσύ τον τρόπο που θα κάνετε έρωτα. Δε σηκώνει μαγκιές στο σώμα της αυτή.

Tuesday, March 10, 2009

It 's windy weather...


Λύσσαξε ο αέρας σήμερα. Λες και βάλθηκε να σηκώσει τις φούστες όλων των κοριτσιών της πόλης...

Saturday, March 7, 2009

Να 'μαι.


Ας πούμε πως τώρα που μπαίνει η άνοιξη, που πρασινίζει ο τόπος και φουντώνουν οι ερωτικές επιθυμίες, τα πρόβατα αφήνουν τη στάνη κι επιστρέφουν στα λιβάδια. Ας πούμε πως τρεις μήνες μετά ένα χαζό, μαυροντυμένο πρόβατο ξαναγράφει...
Create your own banner at mybannermaker.com!