Thursday, August 28, 2008

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΕ ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΕΣ

Θεσσαλονίκη 22/VIII/2008

THE CITIES BOOK

Είστε σίγουροι ότι είναι πεπερασμένος ο αριθμός των πόλεων? Ποια εταιρεία, ποιος οργανισμός, ποιος άνθρωπος μπορεί να τις μετρήσει και να πει με βεβαιότητα «είναι τόσες»? Θα τις έχει βάλει όλες στη λίστα? Παλιές, καινούριες, αυτές που ξεφυτρώνουν τώρα, τα χωριά που μεγαλώνουν?.. Και τις δικές μας, τις δικές μας πόλεις θα τις έχει βάλει? Αυτές που χτίζουμε γύρω απ’ το σπίτι, την εστία μας. Αυτές που διαλέγουμε γειτονιές για τους φίλους μας, ονομάζουμε δρόμους για όσους αγαπάμε, τρέχουμε σε πλατείες με τα παιδιά που κάνουμε… Όχι, η απάντηση είναι όχι. Μόνο συλλογές πόλεων μπορούμε να φτιάξουμε. Μόνο βιβλία-μπουκέτα μπορούμε να μαζέψουμε.

Tuesday, August 26, 2008

Η ΣΙΩΠΗ ΚΙ Ο ΜΟΥΣΙΚΟΣ

Θεσσαλονίκη 10/VIII/2008

Θα ‘θελα να ‘μουν μουσικός. Όχι γι’ άλλο· για να μπορώ να εκτιμήσω τη σιωπή, να μπορώ να φλερτάρω, να γνωρίσω τη σιωπή. Να την ερωτευτώ. Μόνο αυτός έχει μάτια που βλέπουν το μεγαλείο της. Μόνο αυτός, ο βουτηγμένος σ’ όλη την κλίμακα των ήχων, μπορεί να κλάψει για μια παύση, να πεθάνει σε μιαν αηχία… Η σιωπή έχει δύναμη άπειρη. Στ’ ανεκπαίδευτα αφτιά μας, αυτό φτάνει για να γεμίζει τα ψυχιατρεία. Ο μουσικός της δίνει ορισμό. Είναι ο μόνος που μπορεί να την αντιμετωπίσει αρματωμένος.

Friday, August 22, 2008

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΕ ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΕΣ

ΣΟΦΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ
Ο ΜΩΒ ΜΑΕΣΤΡΟΣ
Βάψ’ τους μαέστρους των κονσέρτων σου! Κάν’ τους ροζ, πράσινους, κίτρινους, πορτοκαλί, μωβ… Κυρίως μωβ! Χρωμάτισέ τους πένθιμα με κορδελάκι επιταφίου. Ντύσ’ τους με μουσική του Μπαχ ή των Διάφανων Κρίνων και στήσ’ τους στο πόντιουμ. Άσ’ τους να διευθύνουν με βάση όσα αισθάνεσαι. Άσ’ τους να γεμίσουν το χώρο μοναξιά, θλίψη, ανανταπόκριτα αισθήματα. Να γδάρουν πρόσωπα, να χτυπήσουν από απόγνωση, να κλάψουν και να πνιγούν μέσα σε πίκρα αυτοφυή. Και στην υπόκλιση… σήκω και χειροκρότα. Δώσ’ τους την ψευδαίσθηση της επιτυχίας!

Sunday, August 10, 2008

ΚΡΙΣΗ

Θεσσαλονίκη 3/VIII/2008

Όταν κουραστείς ν’ ακούς για βιβλία, όταν μελαγχολήσεις αρκετά απ’ το μαύρο μου, όταν σου προκαλούν ναυτία οι θάλασσές μου, τότε τι γίνεται? Όταν με γιουχάρεις ζητώντας μου άλλο τρόπο παιχνιδιού, όταν μου λες πως έτσι δε χάνω μόνο τους αγώνες, αλλά και τους υποστηρικτές μου, τότε τι κάνω?... Με την πλάτη στον τοίχο, με το στομάχι να τρυπήσει, με τα γόνατα λυμένα.. Κι όμως θα βρω τρόπο. Δε θα γίνω άλλος, μα θ’ αλλάξω και… θα βρω τρόπο.

Wednesday, August 6, 2008

ΧΙΡΟΣΙΜΑ



Μην ξεχνιόμαστε. Σαν σήμερα δείξαμε πόσο εύκολο είναι να μη μείνουμε κανένας. Σαν σήμερα δείξαμε πως η κτηνωδία μας δεν έχει όρια. Σαν σήμερα δείξαμε πως κορμιά καίγονται μέχρι εξαΰλωσης. Σαν σήμερα κύριε Αϊνστάιν, κύριε Οπενχάιμερ αφμισβητήσαμε ό,τι έφτιαξε η Φύση, οι Θεοί. Και δεν το αμφισβητήσαμε δημιουργώντας μα καταστρέφοντας. Σαν σήμερα, και σήμερα, κλαίμε. Κλαίμε μέχρι πόνου, μέχρι το αλάτι να χαραχτεί στα μάγουλά μας. Να το βλέπουμε ο ένας στον άλλο και ... να μην ξεχνιόμαστε...

Sunday, August 3, 2008

ΠΟΡΤΙΕΡΗΣ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ, ΠΟΡΤΙΕΡΗΣ ΠΑΝΤΟΥ

Θεσσαλονίκη 3/VIII/2008


25 χρονών και να διαλέγεις να ‘σαι «ΠΟΡΤΑ». Δηλαδή τρικέφαλος κέρβερος στην πύλη ενός Άδη. Να χτίζεις πλάτες και μπράτσα για να γεμίζεις κενά στο κεφάλι και την καρδιά. 25 χρονών και να μπαίνεις στη δούλεψη κάθε μαφιόζου βρώμικου αιμολάτρη. Να στέκεσαι σε μιαν είσοδο, καμαρωτός μες στην ηλιθιότητά σου, τρομάζοντας αγόρια και κορίτσια. Μπαμπούλας-μαλάκας με πτυσσόμενο γκλοπ για να χτυπάς από μακριά εικοσάχρονους μεθυσμένους Αυστραλούς. Για να σκοτώνεις, τέρας, καθέναν που μπορεί να ταράξει το επίπεδο εγκεφαλογράφημά σου!....
Create your own banner at mybannermaker.com!